Гiсторыя развiцця ЭВМ электронная пошта

Дамеханiчны перыяд

Вылiчэннi бяруць свой пачатак ад таго часу, калi чалавек здагадаСЮся звярнуцца да прыроднага вылiчальнага апарата - сваiх пальцаСЮ.

Ад пальцавых вылiчэнняСЮ бярэ пачатак пяцярычная сiстэма злiчэння (адна рука), десяцiчная ( дзве рукi), двацацерычная ( пальцы рук i ног).

Адным з вiдаСЮ старажытнага iнструментальнага лiчэння зтАЩяСЮляецца вылiчэнне пры дапамозе бiрак ( драСЮляных палачак з зарубкамi), у сярэднявеччы iмi карысталiся дзеля СЮлiку i збора падаткаСЮ.

Перуанцы выкарыстоСЮвалi дзля прадстаСЮлення лiкаСЮ i вылiчэнняСЮ вяроСЮкi с вузялкамi, якiя яны называлi куiру. Такi ж спосаб лiчэння прымянялi старажытныя iндыйцы i кiтайцы.

З развiццём гандлю пачала СЮзрастаць неабходнасць у сродках вылiчэння. Гэта прывяло да стварэння новых вылiчальных iнструментаСЮ. Адным з iх быСЮ абак.

Абак- гэта грэчаскае слова, якое перакладаецца як тАЬвылiчальная дошкатАЭ. Самая простая форма абака сапраСЮды уяСЮляла сабой дошку. На ёй вострай палачкай праводзiлiся лiнii i раскладалiся якiя-небудзь прадметы, напрыклад: каменьчыкi альбо палачкi. У V ст. да н.э. абак атрымаСЮ шырокае распаСЮсюджванне СЮ Грэцыi i Егiпце. У старадаСЮнiм Рыме выкорыстоСЮваСЮся такi ж абак, як i у Грэцыi, а зрэдку прымянялiся i больш дасканалыя яго вiды. Рымскi абак уяСЮляСЮ сабой металiчную дошку з дзевяццю жолабамi, уздоСЮж iх маглi перамяшчацца жэтоны, якiя гралi ролю каменьчыкаСЮ, што выкарыстоСЮвалiся СЮ грэчаскiм абаку.

У сярэднявечнай ЕСЮропе атрымалi распаСЮсюджванне два тыпы абака. Адзiн з iх апiсаСЮ у сваёй кнiзе французскi вучоны манах Герберт. Другi тып абака пачаСЮ выкарыстоСЮвацца з канца XVст. под назвай лiчэнне на лiнiях.

Пачатак XVIIст. запомнiСЮся новымi дасягненнямi iнструментальнага лiчэння, яны звязаны з iмем шатланскага матэматыка Джона Непера (1550-1617). Важнейшым яго вынаходнiцтвам зтАЩяСЮлялiся лагарыфмы, гэта дазволiла замянiць множанне i дзяленне складаннем i адыманнем.

Услед за вынаходнiцтвам лагарыфма ажыццяСЮляюцца спробы механiзаваць лагарыфмiчныя вылiчэннi. У 1617г. Непер апiсвае лiчэнне пры дапамозе палачак. Гэтыя палачкi, пад назвай палачкi Непара, як i сам метад хутка аiрымалi шырокае распаСЮсюджванне СЮ ЕСЮропе i былi некоторы час нават больш папулярнымi, чым лагарыфмы - галоСЮнае вынаходнiцтва Непара.

Вынаходнiкамi першых лагарыфмiчных лiнеек зтАЩяСЮляюцца Уiльям Отрэд i Рычард Дэламейн. РЖх вынаходнiцтва складалася з дзвюх частак: першая была зроблена з дзвюх лагарыфмiчных шкал, адна з якiх магла рухацца адносна другой, нерухомай. Другая частка СЮяСЮляла сабой кальцо, СЮнутры якога на восi вярцелася кола. На iм (звонку) i на кальцы (знутры) былi нанесеныя згорнутыя у акружнасць лагарыфмiчныя шкалы. Абодва iнструменты дазвалялi ажыццяСЮляць вылiчэннi без цыркуля. Гэта i былi першыя лагарыфмiчныя лiнейкi.

Механiчныя вылiчальныя машыны

З 1642г. пачынаецца гiсторыя развiцця механiчных вылiчальных прылад. Менавiта у гэтым годзе французскi матэматык i фiзiк Блез Паскаль (1623-1662) вынайшоСЮ прыбор для складання. РЖм было створана дзесяцiчнае лiчыльнае кола i механiзм аСЮтаматычнага пераноса адзiнкi СЮ старэйшы разрад. РЖдэя гэтага механiзма выкарыстоСЮвалася значна пазней у настольных клавiшных машынах з электрычным прывадам.

Першая вылiчальная прылада, на якой можна было выконваць 4 арыфметычныя дзеяннi, стварыСЮ нямецкi матэматык i фiлосаф Готфрыд Вiльгельм Лейбнiц (1646-1716). Апiсанне гэтай прылады адносiцца да 1670г.

Вынаходнiкам першага арыфмометра зтАЩяСЮляецца Томас. Праз некаторы час яго вынаходнiцтва было удасканалена Бурхардтам (1884г.), Тэйнам (1903г.) i iншымi вучонымi.

З лiку СЮдасканаленых вылiчальных машын можна назваць машыны англiйскага майстра Сэмюэла Морлэнда (1666г.), нямецкага прафесара матэматыкi i метэрэалогii Герстэна (1722г.) i iншых. Асаблiва можна выдзялiць вылiчальную машыну партугальца Хакоба Радрыгiса Перейры. У канструкцыю машыны Перэйры былi СЮведзены iдэi Паскаля.

Карэннае змяненне адбылося у XIXст., калi назiраСЮся рост прамысловасцi i транспарта, усё гэта абумовiла стварэнне хуткадзейнiчаючых i надзейных вылiчальных машын. Патэнiныя бюро, асаблiва СЮ ЗША, былi лiтаральна завалены заяСЮкамi на такiя вынаходнiцтвы.

Аднак сапраСЮды СЮдалая канструкцыя шматразраднай клавiшнай сумiруючай машыны была прапанавана толькi СЮ 1885г. 24-гадовым Доррам Фельтам, якi назваСЮ сваё вынаходнiцтва камптаметрам. Гэта была першая машына, якая знайшла практычнае прымяненне СЮ ЗША. Яе перавага заключаецца СЮ сумяшчэннi аперацый СЮстаноСЮкi i вылiчэння, а таксама СЮ прыборы клавiшнага прывада для лiкаСЮ. Да недахопаСЮ вынаходнiцтва неабходна аднесцi адсутнасць друкуючага механiзма i кантроля правiльнасцi СЮвода сыходных лiкаСЮ.

З гэтымi недахопамi паспяхова справiСЮся БэрроСЮз (1857-1898), якi СЮ 1885г. стварыСЮ першую друкуючую i сумiруючу машыну. Спачатку яна друкавала лiкi, якiя СЮводзiлiся, сумiравала iх i затым выдавала вынiк. Пры наборы лiку, нацiснутыя клавiшы западала, што давала магчымасць праверыць правiльнасць набора. Для ажыццяСЮлення складання было неабходна павярнуць рычаг. Гэтыя машыны выпускалiся на працягу 60 гадоСЮ, пачыная ад 1887г. Апошнiя модэлi былi СЮдасканалены: прывадны рычаг быСЮ заменены на электраматор.

Механiчны перыяд у развiццi вылiчальных прылад працягваСЮся да 30-х гадоСЮ XXст.

У 1930г. амерыканскi вучоны Буш вынайшоСЮ дыферэнцыяльны аналiзатар-першы СЮ свеце камптАЩютэр.

Вялiкi штуршок у развiццi вылiчальнай тэхнiкi дала другая сусветная вайна. Ваенным спатрэбiСЮся камптАЩютэр, якiм стаСЮ тАЬМарк-1тАЭ- першы СЮ свеце лiчбавы камптАЩютэр, якi стварыСЮ СЮ 1944г. прафесар Айкен. У iм выкарыстоСЮвалася спалучэнне электрычных сiгналаСЮ i механiчных прывадаСЮ. Памеры: 15X2,5m, 750000 дэталяСЮ. Гэта машына магла перамнажаць два 23-х разрадныя лiкi за 4 с.

У 1946г. групай iнжынераСЮ, па заказу ваеннага ведамства ЗША, быСЮ створаны першы электронны камптАЩютэр-тАЬЭнiяктАЭ. Якi мог выконваць 5000 аперацый складання i 300 аперацыймножання за секунду. Памеры: 30 м у даСЮжыню, абтАЩём-85 м3, вага-30 тон. ВыкарыстоСЮвалася 18000 эл.лямп.

Першая машына з захоСЮваемай праграмай тАУтАЬЭдсактАЭ- была створана СЮ 1949г., а СЮ 1951г. вынайшлi машыну тАЬЮнiвактАЭ-першы серыйны камптАЩютэр з захоСЮваемай праграмай. У гэтай машыне СЮпершыню была выкарыстана магнiтная стужка для запiсу i захоСЮвання iнфармацыi.

Аналагавыя вылiчальныя машыны (АВМ)

У АВМ усе матэматычныя велiчынi прадстаСЮляюцца як неперарыСЮныя значэннi якiх-небудзь велiчынь. ГалоСЮным чынам, у якасцi машыннай пераменнай выступае напружанне электрычнга ланцуга. Яго змяненнi працякаюць па тым жа законам, што i змяненнi зададзеных функцый. У гэтых машынах выкарыстоСЮваецца метад матэматычнага мадэлiравання ( ствараецца мадэль даследуемага абтАЩекта). Вынiкi рашэння выводзяцца СЮ выглядзе залежнасцей электрычных напружанняСЮ СЮ функцыi часу на экран асцыллографа, або фiксуецца вымярыцельнымi прыборамi. АсноСЮным назначэннем АВМ зтАЩяСЮляецца рашэнне лiнейных i дыферэнцыраваных ураСЮненняСЮ.

Добрыя бакi АВМ:

1) высокая хуткасць рашэння задач, параСЮнальная са скорасцю праходжання электрычнага сiгналу;

2) простая канструкцыя;

3) лёгкая падрыхтоСЮка задачы да рашэння;

4) нагляднасць даследчых працэсаСЮ, магчымасць змянення параметраСЮ даследуемых працэсаСЮ падчас самаго даследвання.

Недахопы АВМ:

1) малая дакладнасць атрымлiваемых вынiкаСЮ (да10%);

2) алгарытмiчная абмежаванасць вырашаемых задач;

3) ручны СЮвод задачы СЮ машыну;

4) вялiкi абтАЩём абсталявання, якi расце пры павелiчэннi складанасцi задачы.

Электронныя вылiчальныя машыны (ЭВМ)

У адрозненнi ад папярэднiх машын у ЭВМ лiкi прадстаСЮляюцца СЮ выглядзе паслядоСЮнасцi лiчбаСЮ. У сучасных ЭВМ лiкi прадстаСЮляюцца СЮ выглядзе кодаСЮ дваiчных эквiвалентаСЮ, г.зн. у выглядзе камбiнацый 1 i 0. У ЭВМ ажыццяСЮляецца прынцып праграмнага кiравання. ЭВМ можна падзялiць на лiчбавыя, электрыфiцыраваныя i лiчыльна-аналiтычныя (перфарацыённыя) вылiчальныя машыны.

ЭВМ таксама можна раздзялiць на вялiкiя ЭВМ, мiнi-ЭВМ i мiкра-ЭВМ. Яны адрознiваюцца сваёй архiтэктурай, тэхнiчнымi, эксплуатацыйнымi i габарытна-вагавымi характарыстыкамi.

Добрыя бакi ЭВМ:

1) высокая дакладнасць;

2) унiверсальнасць;

3) аСЮтаматычны СЮвод iнфармацыi, неабходны для рашэння задачы;

4) разнастайнасць задач, якiя можна рашыць пры дапамозеЭВМ;

5) незалежнасць колькасцi абсталявання ад складанасцi задачы.

НедахопыЭВМ:

1) складанасць падрыхтоСЮкi задачы да рашэння (неабходнасць спецыяльных ведаСЮ, метадаСЮ рашэння задач i праграмавання);

2) недастаткрвая нагляднасць выканання працэсаСЮ, складанасць змянення параметраСЮ гэтых працэсаСЮ;

3) складанасць структуры ЭВМ, эксплуатацыя i тэхнiчнае абслугоСЮванне;

4) патрабаванне спецыяльнай апаратуры пры рабоце з элементамi рэальнай апаратуры.

Аналага-лiчбавыя вылiчальныя машыны (АЦВМ)

АЦВМ-гэта такiя машыны, якiя сумяшчаюць у сабе добрыя бакi АВМ i ЭВМ. Яны маюць такiя характарыстыкi, як хуткае дзеянне, простасць праграмавання i СЮнiверсальнасць. АсноСЮнай аперацыяй зтАЩяСЮляецца iнтэгрырыванне, якое ажыццяСЮляецца пры дапамозе лiчбавых iнтэгратараСЮ.

У АЦВМ лiкi прадстаСЮляюцца як i СЮ ЭВМ (паслядоСЮнасцю лiчбаСЮ), а метад рашэння задач як у АВМ (метад мадэлiравання).

Пакаленнi ЭВМ

Можна выдзялiць 4 асноСЮныя пакаленнi ЭВМ.

Пакаленнi ЭВМ
ХарактарыстыкiIIIIIIIV
Гады прымянення1946-19601960-19641964-19701970-1980
АсноСЮны элементэл.лямпатранзiстарРЖСВРЖС
Колькасць ЭВМ у свеце (шт)сотнiтысячыдзесяткi тысячмiлёны
Памерывялiкiязначна меншыямiнi-ЭВМмiкра-ЭВМ
Хуткасць дзеяння (ум.)110100010000
Носьбiт iнфармацыiперфакартамагнiтная стужкадыскгнуткi дыск

Пакаленнi:

I. ЭВМ на эл. лямпах, хуткасць дзеяння 20000 аперацый у секунду, для кожнай машыны iснуе свая мова праграмавання(тАЬБЭСМтАЭ. тАЬСтралатАЭ).

У 1960г. у ЭВМ былi СЮведзены транзiстьары, вынайдзеныя СЮ 1948г., яны блi больш надзейнымi, даСЮгавечнымi, мелi вялiкую аператыСЮную памяць.

II. У якасцi носьбiтаСЮ iнфармацыi выкарыстоСЮвалася магнiтная стужка (тАЬМiнск-2тАЭ, тАЬУрал-14тАЭ).

III. ЗтАЩявiлiся першыя iнтэгральныя схемы (РЖС), якiя атрымалi шырокае распаСЮсюджванне. РЖС-гэта крышталь, плошча якого 10мм2. 1 РЖС здольна замянiць 1000 транзiстараСЮ. ЗтАЩявiлася магчымасць апрацоСЮваць адразу некалькi праграм.

IV. Упершыню сталi прымяняцца вялiкiя iнтэгральныя схемы (ВРЖС), якiя па магутнасцi былi прыкладна роСЮнымi 1000 РЖС. Гэта прывяло да знiжэння кошта вытворчасцi камптАЩютэраСЮ. У 1980г. цэнтральны працэсар невялiкай ЭВМ стала магчымым размясцiць на крыштале плошчай ¼ дзюйма (тАЬРЖллiяктАЭ, тАЬЭльбрустАЭ).

ЭВМ V пакалення

ЭВМ IV пакалення не атрымалi шырокага распаСЮсюджвання з-за сваёй спецыфiкi. Гэта зтАЩяСЮлялася асноСЮным стымулам для распрацоСЮкi ЭВМ V пакалення, прычым ставiлiся зусiм iншыя задачы, чым пры распрацоСЮцы ЭВМ I-V пакаленняСЮ. Новай задачай зтАЩяСЮлялася стварэнне штучнага iнтэлекту машыны (магчымасць рабiць высновы з прадстаСЮленых фактаСЮ), магчымасць увода iнфармацыi СЮ ЭВМ пры дапамозе голаса, розных выяваСЮ. Гэта дазволiла карыстацца ЭВМ усм карыстальнiкам, нават тым, хто не мае спецыяльных ведаСЮ у гэтай вобласцi. ЭВМ стала памочнiкам людзям ва СЮсiх абласцях.

РЖРЖ

Лакальныя i габальныя сеткi. Электронная пошта.

Лакальная сетка СЮяСЮляе сабой набор камптАЩютэраСЮ, перэфiрычных канструкцый (прынтэраСЮ i да т.п.) i камутацыйных канструкцый, злучаных кабелямi. У якасцi кабеля выкарыстоСЮваецца тАЬтоСЮстытАЭ кааксiяльны кабель, тАЬтонкiтАЭ кааксiяльны кабель, кручаная пара, валаконна-аптычны кабель. тАЬТоСЮстытАЭ кабель, у асноСЮным, выкарыстоСЮваецца на працяглых участках, калi патрэбна высокая прапускная здольнасць. Валаконна-аптычны кабель дазваляе ствараць працяглыя СЮчасткi без рэтранслятараСЮ пры недасягаймай для другiх кабеляСЮ хуткасцi i надзейнасцi. Аднак кошт кабельнай сеткi на яго аснове даволi высокi, i таму ён не знайшоСЮ пакуль шырокага прымянення СЮ лакальных сетках. У асноСЮным лакальныя камптАЩютэрныя сеткi ствараюцца на базе тАЬтонкагатАЭ кабеля або кручанай пары.

Першапачаткова сеткi стваралiся па прынцыпу тАЬтонкагатАЭ Ethernet. У аснове якога - некалькi камптАЩютэраСЮ з сеткавымi адаптарамi, злучаных паслядоСЮна кааксiяльным кабелем, прычым усе сеткавыя адаптары выдаюць свой сiгнал на яго адначасова. Недахопы гэтага прынцыпа выявiлiся пазней.

З ростам памераСЮ сетак паралельная праца многiх камптАЩютараСЮ на адзiную шыну стала практычна немагчымай: узаемныя СЮплывы адзiн на аднаго значна СЮзраслi. Выпадковыя паломкi каасiльнага кабеля надоСЮга выводзiлi СЮсю сетку са строя. А вызначыць месца разрыву або СЮзнiкненне праграмнай няспраСЮнасцi, якая тАЬзаткнулатАЭ СЮсю сетку, стала практычна немагчыма.

Таму далейшае развiццё камптАЩютарных сетак адбывалася па прынцыпах структурырывання. У гэтым выпадку кожная сетка складваецца з набора СЮзаемазвязаных участкаСЮ-структур.

Кожная структура СЮяСЮляла сабой некалькi камптАЩютэраСЮ з сеткавымi адаптарамi, кожны з якiх злучаны адзельным провадам - кручанай парай - з камутатарам. Пры неабходнасцi развiцця да сеткi проста дабаСЮлялi новую структуру.

Лакальная сетка

Значная частка камптАЩютэраСЮ заходняга свету абтАЩяднана СЮ сетку. Таму асаблiвую СЮвагу распрацоСЮшчыкаСЮ сталi прыцягваць так званыя лакальныя сеткi (LAN). Лакальныя вылiчальныя сеткi адрознiваюцца ад iншых тым, што яны звычайна абмежаваныя геаграфiчнай вобласцю ( адзiн пакой, адзiн будынак, адзiн раён).

Глабальныя сеткi

Для падключэння выкарыстоСЮваюцца тэлефонныя лiнii. Працэс перадачы дадзеных павiнен адбывацца СЮ форме электрычных хiстанняСЮ-аналавага гукавага сiгнала, у той час, калi у камптАЩютэры iнфармацыя прадстаСЮлена СЮ выглядзе кодаСЮ. Для таго каб перадаць iнфармацыю ад камптАЩютэра праз тэлефонную лiнiю, коды павiнны быць ператвораны СЮ электрычныя хiстаннi. Гэты працэс носiць назву мадуляцыi. Для таго каб адрасат змог прачытаць на сваiм камптАЩютэры тое, што яму прыслалi, электрычныя ваганнi павiнны зноСЮ быць ператворанымi СЮ машынныя коды-дэмадуляцыя. Прылада, якая ажыццяСЮляе ператварэнне дадзных з лiчбавай формы, у якой яны захоСЮваюцца СЮ камптАЩютэры, у аналагавую (электрычныя хiстаннi), у якоя яны могуць быць перададзены па тэлефонным лiнiям, i назад называецца мадэм (скарочана адмадулятар i дэмадулятар). КамптАЩютэр у гэтым выпадку павiнен мець спецыяльную тэлекамунiкацыйную праграму, якая кiруе мадэмам, а таксама адпраСЮляе i атрымоСЮвае паслядоСЮнасцi сiгналаСЮ перадаваймай iнфармацыi.

Разгледзiм найбольш папулярны вiд выкарыстання глабальнай сеткi Internet, а менавiта электронную пошту.

Электронная пошта.

Для таго каб мець магчымасць абменьвацца лiстамi па электроннай пошце, карыстальнiк павiнен стаць клiентам адной з камптАЩютэрных сетак. Як i СЮ тэлефонных сетках, клiенты камптАЩютэрных сетак называюцца абанентамi.

Для кожнага абанента на адным з сеткавых камптАЩютэраСЮ выдзяляецца вобласць памяцi - электронная паштовая скрынка. Доступ туды ажыццяСЮляецца паводле адраса, якi паведамляецца абаненту, i паролю, якi абанент прыдумвае сам. Пароль вядомы толькi абаненту i сеткаваму камптАЩютэру. Кожны абанент электроннай пошты можа праз свой камптАЩютэр i мадэм паслаць лiст любому абаненту, зазначыСЮшы СЮ пасланнi яго паштовы адрас. Усе лiсты, што паступаюць на некаторы паштовы адрас, запiсваюцца СЮ выдзеленую для iх вобласць памяцi сеткавага камптАЩютэра. Сеткавы камптАЩютэр, якi СЮтрымлiвае паштовыя скрынкi называецца хост камптАЩютэра (ад host-тАЬгаспадартАЭ). РЖснуюць два асноСЮных спосаба прыёма электроннай пошты. Першы называецца off-line (па-за лiнiяй), заключаецца СЮ тым, што пры кожным сеансе сувязi камптАЩютэра абанента з сеткавым камптАЩютэрам адбываецца абмен лiстамi СЮ аСЮтаматычным рэжыме: усе пасланнi, што прыйшлi на адрас абанента адпраСЮляюцца на яго камптАЩютэр. Назва off-line падкрэслiвае той факт, што азнаямленне з лiстамi i iх чытанне адбываецца, калi сувязь з сеткавым камптАЩютэрам ужо завершана.

Другi спосаб, якi, натуральна, называецца on-line ( на лiнii), заключаецца СЮ тым, што абанент падчас сеанса сувязi со свайго камптАЩютэра атрымоСЮвае магчымасць звярнуцца да сваёй паштовай скрынкi, прачытаць лiсты, калi яны ёсць. Некаторыя пасланнi можна выдалiць, не чытаючы, на другiя-адразу даць адказ, скарыстаСЮшыся клавiятурай свайго камптАЩютэра. Можна таксама адаслаць СЮсе раней загатаваныя лiсты, якiя зтАЩяСЮляюцца тэкставымi файламi. У рэжыме on-line абанент не карыстаецца аСЮтаматычным рэжымам, а адсылае СЮсе лiсты сам, зазначаючы iх адрасы i аддаваючы адпаведную каманду сеткаваму камптАЩютэру.

Адзiн камптАЩютэр можа абслугоСЮваць некалькiх абанентаСЮ. У выпадку выкарыстання on-line сеткi, кожны карыстальнiк ажыццяСЮляе сувязь з камптАЩютэрнай сеткай i выконвае неабходныя манiпуляцыi для атрымання або адпраСЮкi iнфармацыi адпаведна сваiм задачам подчас сеанса сувязi.

Для абанентаСЮ сеткi off-line iснуе магчымасць мець асобную скрынку на адным камптАЩютэры. Кожны абанент карыстаецца толькi сваёй паштовай скрынкай, а адсыланне i атрыманне лiстоСЮ, сувязь з тэлеканферэнцыямi i звароты да базаСЮ дадзеных для СЮсiх абанентаСЮ, што карыстаюцца гэтым камптАЩютэрам, ажыццяСЮляецца аСЮтаматычна СЮ момант сеанса сувязi з камптАЩютэрнай сеткай. Такая складаная арганiзацыя абмена iнфармацыяй пры выкарыстаннi аднаго камптАЩютэра прывяла да небходнасцi выдзялення спецыяльнага адмiнiстратара для каардынацыi СЮсяго абмена iнфармацыяй, ажыцяСЮлення сеансаСЮ сувязi i знаходжанне заблукаСЮшых лiстоСЮ.

Адрасацыя

Адрас электроннай пошты, так як i звычайны паштовы адрас паiнен утрымлiваць усю неабходную iнфармацыю для таго, каб лiст дайшоСЮ да адрасата, у любую кропку зямнога шара. Электронны, як i паштовы адрас, складаецца з дзвюх частак:

1) раздзел тАЬКудытАЭ-утрымлiвае СЮказанне на хост камптАЩютэра

2) раздзел тАЬКамутАЭ-утрымлiвае iмя абанента.

У розных сiстэмах выкарыстоСЮваюцца розныя спосабы прадстаСЮлення адраса. Напрыклад, у сiстэме INTERNET раздзела тАЬКудытАЭ i тАЬКамутАЭ аддзяляюцца знакам "@", прычым злева зазначаецца тАЬКамутАЭ. Напрыклад, user@adonis.iasnet.ru, дзе user-iмя абанента, а adonis.iasnet.ru-iмя хост камптАЩютэра (adonis) i указанне, як яго зайсцi. Раздзел тАЬКудытАЭ мае iерархiчную структуру. УзроСЮнi iерархii называюцца доменамi (domain-уладанне) i аддзелены кропкамi. Колькасць доменаСЮ у адрасе не абмежавана. Самы правы домен уяСЮляе сабой домен верхняга СЮзроСЮню. У дадзеным выпадку ru-код Расii. Для СЮсiх краiн iснуюць двухлiтарныя коды. Напрыклад:

au - АСЮстралiя,

br - Бразiлiя,

by - Беларусь,

ca - Канада,

cn - Кiтай,

de - Германiя,

jp - Японiя,

ua - Украiна,

uk - Вялiкобрытанiя,

us - ЗША.

Домен верхняга СЮзроСЮню не абавязкова зтАЩяСЮляецца кодам краiны. Нiжэй прыведзены прыклады некалькiх доменаСЮ верхняга СЮзроСЮню, якiя выкарыстоСЮваюцца СЮ ЗША:

COM тАУ камерцыйныя органiзацыi i бiзнэс;

EDU тАУадукацыйныя СЮстановы;

NET - структурные арганiзацыi сiстэмы;

ORG тАУ непрыбытковыя арганiзацыi;

INT - мiжнародный домен.

Домен другога СЮзроСЮню дае СЮдакладненнi для пошука хост камптАЩютэра. Гэта можа быць код горада або рэгiёна, у ЗША-штата. У нашым выпадку домен другога СЮзроСЮню паказвае на камптАЩютэрную сетку РЖнстытута АСЮтаматызаваных сiстэм (iasnet).

Для таго каб напiсаны вамi лiст дайшоСЮ да адрасата, то трэба змясцiць яго СЮ канверт, напiсаць адрас i адправiць па пошце. Адрасат, атрымаСЮшы лiст, акрамя свайго адраса знойдзе на канверце некаторыя дадатковыя дадзеныя, якiя могуць аказацца патрэбнымi.

Па аналогii з канвертам кожны электронны лiст мае так званую тАЬшапкутАЭ.

У залежнасцi ад таго, якая тэлекамунiкацыйная сiстэма выкарыстоСЮваецца, структура адраса можа выглядаць па-рознаму.

Структуру электроннага паслання СЮ сiстэме INTERNET выглядае наступным чынам:

From: User Name

Date:2, November 1998 14:25

To: user1
@adonis.iasnet.ru

Cc: user2@adonis.iasnet.ru

Bcc: user3@adonis.iasnet.ru

Subject: Hello

Першы радок паведамляе адрас i iмя адправiцеля. Радок, што пачынаецца з Date, утрымлiвае дату i час (калi пасланне было адаслана). Далей зазначаецца адрас атрымальнiка. У радку, якi пачынаецца з Сс указваецца адрас, якому адсылаецца копiя пiсьма. У наступным радку СЮказваецца адрас карыстальнiка, якому адпраСЮляецца нябачная для адрасата копiя лiста. Такiх радкоСЮ можа быць некалькi або ня быць нiводнага. У наступным радку зазначаецца змест лiста, яго загаловак. У перадапошнiм радку зазначаецца iндэфiкатар паслання, яго СЮнiкальны нумар. Калi гэты лiст адпраСЮлены СЮ адказ на нейкае iншае пасланне, то нумар гэтага зыходнага лiста зазначаецца на апошнiм радку. Для першапачатковых, iнiцыятыСЮных лiстоСЮ гэты радок адсутнiчае.

Аднак дакладны парадак радкоСЮ тАЬшапкiтАЭ лiста можа змяняцца ад сiстэмы да сiстэмы. Акрамя таго, у яе могуць дабаСЮляцца дадатковыя радкi, напрыклад Importance-важнасць

паслання. Зазначаны СЮ прыкладзе склад тАЬшапкiтАЭ зтАЩяСЮляецца абавязковым, паколькi СЮсе яго кампаненты маюць вялiкае значэнне для правiльнай дастаСЮкi лiста.

Вместе с этим смотрят:


Bipolar transistors


GPS-навигация


GPS-прийомник авиационный


IP-телефонiя


IP-телефония